Natan Sachs skrifar um kosningarnar í Ísrael og heldur því fram að fyrirhugaður sigur Benjamins Netanyahus gæti valdið stöðnun í mörgum utanríkismálum, en gæti leitt til grundvallarbreytinga í stjórnmálum í Ísrael.
Opinberri afsökunarbeiðni Ísraels til Tyrklands vegna Mavi Marmara atviksins hefur verið fylgt eftir af grimmdarlegum samskiptum. Hins vegar, skrifar Dan Arbell, sýrlenska kreppan, greint frá framförum í friðarviðræðum Ísraela og Palestínumanna og efnahagslegum sjónarmiðum, gæti leitt Tyrkland og Ísrael í átt að sáttum.
Natan Sachs skoðar hvað sakamál muni þýða pólitískt fyrir bæði Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels og Likud flokk hans, og afleiðingar tilkynningar Bandaríkjanna um lögmæti ísraelskra landnemabyggða á Vesturbakkanum.
Khaled Elgindy ræðir ávarp Mahmoud Abbas, forseta Palestínu, á 70. fundi allsherjarþings SÞ.
Júnístríðið 1967 var afgerandi tímamót fyrir Sádi-Arabíu, utanríkisstefnu þess og samskipti þess við Bandaríkin.
Spenna hrjáði samband Bandaríkjanna og Ísraels undir sameiginlegri stjórn Baracks Obama Bandaríkjaforseta og Benjamin Netanyahu forsætisráðherra Ísraels. Meira en átta mánuðir í forsetatíð Trump eru enn að rjúka úr glóðinni.
Eftir þrjár ófullnægjandi kosningar hafa pólitískir keppinautar Benjamin Netanyahu og Benny Gantz myndað nýja ríkisstjórn í Ísrael. Natan Sachs skoðar skilmála samningsins um valdskiptingu og hvað það þýðir fyrir forgangsröðun Ísraels innanlands sem og áætlanir um að innlima hluta af Vesturbakkanum.
Kerru-áður-hestinn nálgun Trumps setti grunnatriði frelsis á hausinn. Það hefur lengi verið samstaða um að Bandaríkin ættu að sækjast eftir raunverulegri tveggja ríkja lausn þar sem fullvalda ríki Ísraels og Palestínu geta búið hlið við hlið.
Ég tel mig enn í hópi deyjandi kyns þeirra sem trúa heitt á tveggja ríkja lausnina - tvö ríki sem búa hlið við hlið í friði og öryggi, sem hvert um sig nýtur fullveldis og pólitísks sjálfstæðis á hluta þess lands sem bæði gera tilkall til að vera einkaheimili sín. . Þetta er samt langbesta af öllum mögulegum niðurstöðum deilunnar.
Að flytja bandaríska sendiráðið í Ísrael til Jerúsalem myndi snúa við 70 ára stefnu Bandaríkjanna og óþarfa andúð á fjórðungi jarðarbúa. Það stuðlar ekki að hagsmunum Bandaríkjanna eða gerir Bandaríkjamenn öruggari heima eða erlendis.
Með því að samþykkja lausn á deilum sínum við Palestínumenn, sem Bandaríkin hafa sett á, hafa Ísraelar skipt út skammtímahagnaði fyrir langtímaáhættu. Áætlunin, formlega kynnt af Trump forseta sem grundvöll samningaviðræðna, er byggð upp sem einræði.
Athugasemd ritstjóra: Þjóðaröryggisstefna Ísraela getur virst ruglingsleg. Margir eftirlitsmenn í Bandaríkjunum og Evrópu velta til dæmis fyrir sér hvernig Benjamin Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels...
Í þessari viku hélt Verkamannaflokkurinn í Ísrael prófkjör til að ákvarða framboðslista sinn fyrir komandi kosningar, sem áætlaðar eru 17. mars. Natan Sachs útlistar þá fjóra lykilþætti sem hafa tryggt sigur Verkamannaflokksins í fortíðinni og heldur því fram að þrátt fyrir að sameinaður listi Verkamannaflokksins og Hatnua sé nú aðeins á undan Likud, standi Verkamannaflokkurinn enn frammi fyrir ægilegri áskorun.
Trump hefur stært sig af því að hann geti gert fullkominn samning milli Ísraela og Palestínumanna, en jafnframt lofað að flytja bandaríska sendiráðið í Ísrael til Jerúsalem. Þau mörk virðast vera á skjön. En ef Trump spilar rétt er hvort tveggja hugsanlegt.
Horft hefur verið framhjá einu þema ræðu John Kerry um friðarferlið í Mið-Austurlöndum: Hugmyndin um að dánarorsök tveggja ríkja lausnarinnar sé ekki líkleg til að vera landnemabyggðir eða hvatning, heldur frekar algjört traust milli Ísraela og Palestínumanna.