SÍÐAN ÞRÁÐALEGA stöðnun í efnahagsmálum Japans kom fyrst í ljós hefur japönskum stjórnvöldum verið boðið upp á ráðleggingar frá þjóðhagsstefnugreiningu. Mikið af þessum ráðleggingum kom frá opinbera geiranum, mest áberandi frá bandaríska fjármálaráðuneytinu og Alþjóðagjaldeyrissjóðnum (IMF), en fjöldi fræðimanna var sömuleiðis örlátur í tilmælum sínum.1 Samt sem áður að hve miklu leyti Japan hefur fylgt þessum ráðum og enn er deilt um áhrif þeirrar þjóðhagsstefnu sem gripið hefur verið til. Efnahagsskýrendur og aðrir áheyrnarfulltrúar Japans hafa deilt um hvort staðlað keynesísk stefna hafi verið reynd og misheppnuð, hvort stefnan sem innleidd var hafi þau áhrif sem búist var við en voru á móti öðrum þáttum eða hvort sumar ráðlagðar stefnur (sérstaklega peningaleg þensla) hafi aldrei verið alvarlega reynt yfirhöfuð.