Ein lög á tímum borgararéttinda hafa endurmótað bandarískt samfélag – og stuðlað að áframhaldandi menningarstríðum landsins.
Forvarnir gegn sjúkdómum og skjót viðbrögð, ásamt umhverfisvernd, ættu að vera forgangsverkefni um allan heim.
VAL Á SAMANNAÐ MARKMIÐ um nýtingu auðlinda er enn eitt af lykilatriðum sem stefnumótendur og þjóðhagfræðingar standa frammi fyrir. Augljóslega hefur meiri nýting á vinnuafli og fjármagni ávinning í formi aukatekna, framleiðslu og starfa; á sama tíma skapar það greinilega kostnað með því að auka verðbólguhneigð. Ýmsir hagfræðingar sjá þessa kosti og kostnað mjög mismunandi. Henry Wallich lagði einu sinni til að hægt væri að flokka þjóðhagfræðinga í talsmenn „háþrýstings“ og „lágþrýstings“ hagkerfisins. Á þessari stundu nær hið umdeilda bil fyrir markmið atvinnuleysis frá 4 til 5 prósent. Almennt viðurkenna talsmenn háþrýstings að með núverandi vinnumarkaðsstofnunum myndi atvinnuleysi undir 4 prósentum tengjast óviðunandi verðbólgu; á meðan flestir talsmenn lágþrýstings eru sammála um að atvinnuleysi yfir 5 prósent sé óþolandi.
Nú þegar rykið er að setjast í Tyrklandi er að koma betur í ljós hversu mikil skaðinn er á því sem eftir er af tyrknesku lýðræði.
Robin Lewis, John Villasenor og Darrell West kanna lykiltækifæri og hindranir fyrir aðgang að og notkun formlegrar fjármálaþjónustu í FDIP löndum á Suður-Ameríku og Karíbahafssvæðinu.